Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Bunias orientalis & Picea abies

fotò
fotò
Borbori(-dóu-levant)

Bunias orientalis

Brassicaceae Cruciferae

Autre noum : Rouqueto.

Nom en français : Bunias oriental.

Descripcioun :
Aquesto planto que nous vèn dóu levant, es encaro proun raro au nostro, alor que dins d'ùni païs, coume en Souisso, èi devengudo uno planto envahissènto. Se pòu trouba sus lou bord di routo e lis armas. Se destrìo de Bunias erucago que trachis au nostre pulèu sus sòu safranous, bonodi si fueio e si fru. Èi peréu uno planto mai forto.

Usanço :
La planto èro cultivado en Itàli e en Franço coume liume cue o crus. S'utiliso en oumeoupatìo qu'aurié de prouprieta contro lou cancer.

Port : Erbo
Taio : 0,2 à 1 m
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Bunias
Famiho : Brassicaceae
Famiho classico : Cruciferae


Coulour de la flour : Jauno
Petalo : 4
Ø (o loungour) flour : 6 à 10 mm
Flourido : Printems - Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Remarco : Planto envahissènto
Mai à avoust

Liò : Ermas - Camin
Estànci : Subremediterran à Mountagnard
Couroulougi : Óurigino Éurasiatico-Cèntre-Ouèst
Ref. sc. : Bunias orientalis L., 1753

fotò
fotò
Serento

Picea abies

Pinaceae

Àutri noum : Serénta, Sarento, Sourento, Serinte, Sùfi.

Noms en français : Epicéa, Épicéa commun.

Descripcioun :
Pèr pas s'engana emé lou sapin fau regarda coume soun lis aguio o peréu li pigno (o vacheto). Li fueio de la serento soun estacado tout à l'entour de la ramo coume uno brosso, au contro de li dóu sap que soun tóuti dins lou meme plan coume un penche. De nouta pamens qu'acò marcho pas pèr d'ùni sap fourestié (coume Abies pinsapo). Li pigno pendoulon, alor qu'encò dóu sap, quouro li poudès vèire, se tènon bèn drecho.

Usanço :
I'a touto meno d'utilisacioun dóu bos segound sa qualita. La pegoulo (resino) èi di proun vulneràri. Foundudo, servié, à passa tèms, pèr sougna li tigno (J.-R. Fortoul). Li jóuini fueio soun manjadisso (ensalado, pèis), an lou goust de citroun.

Port : Aubre
Taio : 10 à 50 m
Fueio : aguio escaumo
Tipe bioulougico : Faneroufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Picea
Famiho : Pinaceae


Ordre : Pinales

Coulour de la flour : Roso
Petalo : ges
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 600 à 2200 m
Aparado : Noun
Abriéu à juliet

Liò : Sapiniero
Estànci : Mountagnard à Subaupen
Couroulougi : Éurasiatico
Ref. sc. : Picea abies (L.) H.Karst., 1881

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
ges
ges
C
ges
ges
C
CC
CC

Bunias orientalis & Picea abies

ges
ges
RRR
ges
ges
RR
RR
ges

Coumpara Borbori(-dóu-levant) emé uno autro planto

fotò

Coumpara Serento emé uno autro planto

fotò